0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Erich Fromm ” Birçok kişi sevme sorununu ilkel bir biçimde ele almakta, kendi sevebilme gücünden sevme ediminden çok sevilme olarak görmektedir.

Onlar için sorun, nasıl sevilebilecekleri, nasıl sevimli olabilecekleridir. Bu amaçlarını gerçekleştirmek için çeşitli yollar denerler. Özellikle erkeklerin kullandığı bu yollardan biri, güçlü olmak, toplumsal konumlarının elverdiği oranda güçlü ve paralı olmaktır.

Kadınların başvurdukları bir yol ise, endamına, giyimine özen göstererek çekici olmaktır. Kibar olmak, ilgi çekici konuşmalar yapmak, yardımsever, alçak gönüllü görünüp kimseyi incitmemek, kendilerini çekici kılmak için kadın ve erkelerin birlikte başvurdukları diğer yollardır.” der.

İnsan biriyle konuşmadan ona karşı herhangi bir duygu beslemeden yaşayamaz. Doğası gereği ömrü boyunca ikili ilişkiler geliştirir. Bu durum aradaki muhabbedi ya geliştirir ya da tüketir. İnsanlar sevmenin kolay olduğunu ancak sevecek ya da sevilecek doğru nesneyi bulmanın güç olduğunu düşünürler.

Anne, baba, kardeş sevgisi bambaşkadır. Aile dışında yaşanan sevgiler ise çok daha farklı yaşamak istersin korkarsın, yaşamak istersin çok mutlu olursun, yaşamak istersin hayatın değişme ihtimali ya seni mutlu eder ya da şaşırtır.

Asıl sevgi, özünde çıkarsızdır. Sevmeyi bilmeyenler, kendinden hep ödün verdiklerini düşünürler. Belki de bu nedenledir ki karşısından sürekli bir şey beklerler. Bu bekleyiş ise tüccar zihniyete sahip bir karakterin ürünüdür!

Sevginin etkin özelliği, en genel biçimde şöyle tanımlanabilir: Sevgi vermektir, almak değildir. Kişiliği gelişmemiş, alıcılık, sömürücülük ya da istifçilikten öteye geçmemiş birisi, verme eylemini birisi uğruna bir şeyden vazgeçmek olarak algılar.

Tüccar anlayışlı kişi, vermeye hazırdır, ama ancak bir şey alma karşılığında; bir şey alamadan vermek onun gözünde kandırılmak demektir. Yaradılıştan yaratıcı olmayanlar vermeyi bir yoksunlaşma sayarlar.Sevgi aslında özgün bir kişiyle olan ilişki değil, sevgi bir tavır, sadece bir sevgi nesnesine değil tüm dünyaya karşı bağlılığı belirleyen bir karakter yönelimidir.

Sevgi ta derinden özlenen bir şeyken, öbür şeylerin hepsi sevgiden daha önemli sayılır. Başarı, ün, para, güç, bunları elde etmek için varımızı yoğumuzu veririz; sevmeyi öğrenmek içinse hiçbir şey yapmayız.

Bu kadar sevgiden bahsettiysek eğer sevgililer gününü anlatmalıyız. Sevgililer Günü, her yıl 14 Şubat’ta kutlanan romantizm ve sevgi dolu bir gün olarak bilinir.

İnsanlar bu özel günü sevdikleriyle birlikte geçirerek, onlara olan duygularını ifade etme fırsatı bulurlar. Çiftler, romantik akşam yemekleri, hediye alışverişleri ve özel etkinliklerle bir araya gelerek bu günü kutlarlar.

Ancak Sevgililer Günü, sadece romantik ilişkilere odaklanan bir gün değildir. Aynı zamanda arkadaşlar arasındaki dostluğu ve aile içi sevgiyi de kutlama fırsatı sunar.

Sevgililer Günü, sevgi, şefkat ve bağlılığın önemini hatırlatır ve insanları sevdikleriyle birlikte olmaya teşvik eder. Herkes için farklı anlamlar taşıyan bu özel gün, sevginin gücünü ve değerini vurgular.

Sevgimizi göstermek için bir güne ihtiyacımız elbette yok. Fakat bazı anlar çok özeldir. Gününüzü sevdikleriniz ile geçirmeyi unutmayalım…