0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Tam adı Ebu’l Kasım Hasan b. Bişr b. Yahya olan Amidi’nin doğum tarihi net olarak bilinmemekle birlikte, Basra’da doğduğu bilinmektedir. 981 yılında vefat eden Amidi, Diyarbakır’dan ayrılmış ve genç yaşta Bağdat’a gitmiştir.

Amidi’nin hayatına dair yeterli bilgi bulunmamakla birlikte, Arap dilcilerinden Lugat, Nahv ve Edebiyat üzerine eğitim almıştır. Bağdat ve Basra’da birçok kişiye özel kâtiplik yapmış ve Arap edebiyatına derin bir vakıf olmuştur. Bu nedenle kendisine “Kâtib-i Âmidî” olarak da hitap edilmiştir.

Ömer Nasuhi Bilmen’in aktardığına göre, Amidi Arap dilinin kurallarına son derece hakimdi ve Arap edebiyatının büyük ustaları arasında yer alıyordu. Güzel şiirleri ve geniş Arap edebiyatı bilgisiyle tanınan Amidi, kudretli şairlerin eserlerini karşılaştırır ve tenkid ederdi. Basra’da eski şairler hakkında rivayetlerde bulunarak kudret ve yeteneği en üst seviyede sergilemiştir. Yazılarında Cahız’ın izinden gitmiş ve hat sanatında da ustaydı. Ayrıca, rivayet ve dirayeti, güçlü hafızası, hızlı idrakı ve kavrama yeteneğiyle öne çıkan Amidi, Arap edebiyatına önemli katkılarda bulunmuştur.

Ebülkasım Amidi, Arap edebiyatının önemli bir figürü olarak, eserleri ve bilgisiyle kendisinden sonra gelen kuşaklara da ilham vermeye devam etmektedir.

ESERLERİ:

Kitabü’l – Mü’telif ve’l – Muhtelif (Aynı adı taşıyan şiirleri bir­birinden ayırmak için yazılmıştır. İstanbul’da Fatih Kütüphanesinde bu­lunan en eski nüshasından, çok kötü bir şekilde basılmıştır. Kahire: H. 1354, M. 193), Kitabü’l – Hâs ve’l – Müşterek (Araplar arasında kullanı­lan elfaz ve maani ile havassa ait bulunan elfaz ve maani hakkındadır), Kitabü’l – Müvazeneti beyn-et-Tâiyeyn Ebi Temmâm ve’lBuhturî fî’şşi’r (Abbasîler devrinin iki büyük şairi olan Buhturî ile Ebu Tem­mâm arasında yapılan bir mukayese hakkında. Âmidî, bu eserinde Buhturî’yi müdafaa, Ebu Temmâm’ı tenkid etmektedir. Kitap, 1893’te tarihinde Veled Çelebi tarafından dilimize çevrilmiştir), Kitab-ü Tafdili Şi’ri îmri’l – Kaysale’l – Câhilîn (Âmidî, bu ese­rinde İmriül Kays’ın şiirlerini câhiliye şairlerinin şiirlerine tercih etmektedir), Kitab’ün fi enneş – şâireyn la tettefiku havaürühümâ (Âmidî bu eserinde Tevarüdiin, yâni bir mazmunu iki şairin ayni tarzda ifade et­mesi hakkında), Maani Şi’r-il-Buhturî (Buhturînin şiirlerini yorumlayan bir eser­dir), Neşr-ül-Manzum (Edebî bir eserdir), Divan (Âmidî’nin iki yüz sayfa kadar tutan bir şiir mecmua­sıdır), Tebyînü Galatü Kudâme bin Cafer, fi Nakd’üş-şi’r, Kitâbü’l – Hurûf min’el-usül ve’l-Izdâd, Şerhü’l – Hamâsetü’l – Ebî-Temâm, El-Farku Beyn’el-Hâs ve ‘l-Mürterek min Me’ânVüş-Şi’r, Şerh Şavahid el-Muğni, Kitâb’ür – Redd, Kitâbü fî Şiddetü HâceFül-İnsân ilâ Enne Ya’refü Kader Nefsehü, Kitâbü Fa’letü ve Ef’altü.